آسیب شناسی رابطه دختران و پسران قبل از ازدواج

برقراری اولین ارتباط با جنس مخالف یا داشتن دوست پسر و دوست دختر، سن و سال مشخصی ندارد و درهر سنی بعد از بلوغ جنسی ممکن است اتفاق بیفتد. اما همین‌که به وجود آمد به ویژه اگر اولین تجربه و در سن کم باشد، به یک ارتباط عاطفی و احساسی شدید تبدیل می‌گردد و از آنجا که روح حاکم بر اینگونه دوستی ها، عشق ورزی کور به ویژه از جانب پسران و به قصد فریب کاری و تماس با دختران صورت می‌گیرد احساسی است و واقع بینانه نیست و معمولا با شناخت و آگاهی درست صورت نمی‌گیرد و آسیب‌هایی را به وجود می‌آورد به ویژه برای دختران و بعد هم برای پسران و زندگی آینده آنان بسیار مضر است.
به گزارش سلامت نیوز، امان الله قرایی مقدم جامعه شناس در روزنامه آفتاب یزد نوشت: شتاب روز افزون” تغییرات اجتماعی آرام و خاموش” (The silensocia- changes). ایران در دهه‌های اخیر موجب تغییرات فرهنگی، اعتقادی، بینشی و نگرشی، طرز تفکر، برداشت و طرز رفتار و به طور کلی سبک زندگی و همچنین تحت تاثیر قرار گرفتن تعامل‌ها و ارتباطات اجتماعی مطلوب و نامطلوب شده و علاوه بر آنکه تمام نهادهای اجتماعی را تحت تاثیر قرار داده، موجب شده زنان و دختران در سازمان‌ها و نهاد‌های مختلف اداری، کارخانه ها،شرکت‌های خصوصی و فروشگاه‌ها و از همه مهمتر دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی ( حدود ۶۴ درصد دانشجویان دختر هستند ) حضوری پر رنگ داشته و دوشادوش مردان به کارهای مختلف اشتغال ورزند.
این دگرگونی در عین حال که آثار و نتایج بسیار مثبت ومفیدی به همراه داشته، عوارض و آسیب‌های نامناسب و زیان بخشی نیز به دنبال داشته که یکی‌از آن‌ها شکل گیری و دوستی‌های نامطلوب یا دوستی‌های خیابانی بین دختران و پسران است که به صورت یک مد اجتماعی در آمده و نه تنها در برخی موارد موجب شرمندگی نمی‌گردد بلکه نوعی وجهه‌خواهی، فخر فروشی و چشم و هم چشمی در پی داشته و قبح مسئله فرو ریخته و این عقیده نادرست پیدا شده که دختر قبل از ازدواج بهتر است با جنس مخالف رابطه و دوستی داشته باشد.
به منظور بررسی این مسئله و مشکل خانوادگی و اجتماعی محقق بر آن شد تا با استفاده از ۱۵۰پرسشنامه که دارای ۱۰ سوال بسته بود آسیب‌های رابطه بین دختر و پسر را قبل از ازدواج در یک شهر به وسیله ۱۵ نفر از دانشجویان در طول سه ماه مورد بررسی قرار دهد بدین امید که نتایج این بررسی میدانی و واقعی برای دختران و پسران و خانواده‌ها موثر و مفید باشد.
برقراری اولین ارتباط با جنس مخالف یا داشتن دوست پسر و دوست دختر، سن و سال مشخصی ندارد و درهر سنی بعد از بلوغ جنسی ممکن است اتفاق بیفتد. اما همین‌که به وجود آمد به ویژه اگر اولین تجربه و در سن کم باشد، به یک ارتباط عاطفی و احساسی شدید تبدیل می‌گردد و از آنجا که روح حاکم بر اینگونه دوستی ها، عشق ورزی کور به ویژه از جانب پسران و به قصد فریب کاری و تماس با دختران صورت می‌گیرد احساسی است و واقع بینانه نیست و معمولا با شناخت و آگاهی درست صورت نمی‌گیرد و آسیب‌هایی را به وجود می‌آورد به ویژه برای دختران و بعد هم برای پسران و زندگی آینده آنان بسیار مضر است به دلیل آنکه؛
– دختر و پسر شناخت درستی از یکدیگر ندارند و بیشتر بر اساس احساس تصمیم می‌گیرند. به همین لحاظ زندگی بعدی و ازدواج آنها، دوام وبقا ندارد و به سرعت به سردی می‌گراید و به طلاق منجر می‌شود.
– جو و فضای زندگی اینگونه دختران و پسران پس از ازدواج پر از سوء ظن و بدبینی و بدگمانی و بی‌اعتمادی است به ویژه در جامعه ما که نجابت و پاکدامنی دختر، بسیار مهم است.
چنانکه براساس یافته‌های یک پژوهش در آمریکا و همچنین نتایج بررسی حاضر و تحقیق نگارنده در مورد عوامل موثر در طلاق نشان می‌دهد که زوج‌هایی که پیش از ازدواج با یکدیگر دوست بوده و زندگی کرده‌اند زندگی زناشویی آنها، بامشکلات عدیده‌ای روبه‌رو شده و منجر به طلاق و جدایی می‌شود.
به عنوان نمونه تحقیق دکتر کاترین کوهان (استاد دانشکاه ایالتی پنسیلوانیا ) نشان می‌دهد، افرادی که پیش از ازدواج با یکدیگر رابطه داشته اند، بعداز ازدواج در حل مشکلات خود عاجزند، چرا که به یکدیگر بدبین هستند.
تحقیق نگارنده روی طلاق به مدت ۳۷ سال نشان می‌دهد که طبیعت ارتباطات آزاد بین دختران و پسران قبل از ازدوج، این است که اینگونه افراد بعداز ازدواج با پسران و دختران دیگر( زیرا اکثریت قریب به اتفاق پسران با دوست دختر قبل خود ازدواج نمی‌کنند)، چندان انگیزه‌ای برای حل درگیری‌ها و حمایت از مهارت خود ندارند و به نظر می‌رسد که ارتباطات این افراد زودتر از افرادی که با یکدیگر دوست نبوده اند، سرد و منجر به طلاق می‌شود. درعین حال نمی‌توان گفت که رابطه قبل از ازدواج به‌هیچ‌وجه سبب دوام زندگانی زناشویی نمی‌شود.
چون بنای این گونه دوستی ها، از ابتدا معمولا براساس انگیزه تفنن و سرگرمی است و در بسیاری از موارد، بین عشق واقعی و هوا و هوس تمییز داده نمی‌شود و در برخی موارد مبتنی بر هوسرانی است و باعشق حقیقی و پاک تفاوت جوهری دارد. به همین سبب دیری نمی‌پاید و سرانجام تلخی، به همراه دارد. علاوه بر آن، حس تنوع طلبی این گونه پسران موجب می‌شود که به سراغ دیگری و دیگری بروند و هم زندگی خود و هم زندگی دختران دیگر را در معرض خطر قرار دهند.
– فضای زندگی اینگونه دختران و پسران با توجه به ارزش‌ها و هنجارهای سنتی و دینی ما همواره آلوده و ناپاک و همواره با اضطراب، تشویش و احساس نگرانی و هراس درونی همراه است و ترس از آن دارند که مبادا رابطه نامشروع آنها با پسران دیگر بر ملا شود و «طشت آنها از سر بام بیفتد.»
یافته‌های پژوهش
یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که

– بیشتر پسرانی که با دختران رابطه دارند بین ۲۰تا۳۵ سال دارند و حدود ۹۰ در صد پاسخ دهندگان را در بر می‌گیرد.
– علاوه بر آن ۷۶ درصد افرادی که با دختر یا زنی رابطه دارند مجرد و ۲۴ درصد متاهل می‌باشند.
– همچنین در این بررسی معلوم شد کسانی که دارای دوست دختر هستند،۱۶ درصد کمتر از دیپلم، ۳۳ درصد دیپلم، ۱۲ درصد فوق دیپلم، ۳۸ درصد لیسانس و ۲ درصد فوق لیسانس و بالاتر می‌باشند.
به عبارتی حدود ۴۰درصدپاسخ دهندگان دارای مدرک لیسانس و بالاتر هستند که معلوم می‌شود مدرک تحصیلی بالا هم به لحاظ وجهه اجتماعی و هم به لحاظ اطمینان از به دست آوردن شغل در آینده، برای دختران جذاب تر است.
این بررسی معلوم کرد که ۲۶ درصد پاسخ دهندگان با یک دختر، ۱۵ درصد با دو دختر ۵۹درصد با سه‌دختر و بیشتر رابطه دوستی داشته اند!
در سوال بعدی از پسران پرسیده شد اگر قرار باشد ازدواج کنید؟ تاچه اندازه مایل به ازدواج بادوست دختر قبلی و کنونی خود هستید؟ که ۸۴ درصد پاسخ دادند، ما به‌هیچ‌وجه با اینگونه دختران ازدواج نخواهیم کرد و ۱۶درصد اظهار داشته اند، نمی‌دانم باید فکر کنم.
در نتیجه به جرات می‌توان گفت اگر دختران به امید ازدواج با پسران، رابطه دوستی بر قرار می‌کنند به ویژه اگر مورد سوء استفاده قرار گیرند، مطمئن باشند که اینگونه پسران، جز قصد فریب آنها، خیالی ندارند و به‌هیچ‌وجه آنها را مناسب ازدواج و زندگی نمی‌دانند چون به نجابت و پاکدامنی آنها که جزء ارزش‌های اساسی در هر ازدواج است اعتماد ندارند.
سرانجام در آخر به منظور اطمینان از دقت پاسخگویی به سوالات، از آنها پرسیده شد، تا چه حد مطمئن هستید که به همه سوالات پاسخ درست و واقعی داده‌اید؟ که پاسخ‌ها به گونه زیر بوده است:
۶ درصد اندکی، ۱۶ درصد تا حدودی، ۱۶ درصد زیاد و ۶۲ درصد کاملا مطمئن بودند که به همه سوالات به درستی و واقعی پاسخ داده اند.
در نتیجه می‌توان گفت که حدود ۷۸ درصد پاسخ‌دهندگان به درستی پاسخ داده‌اند.
جمع بندی نتایج
چنانکه بررسی نشان داد؛
۱-افراد مجرد نسبت به افراد متاهل دارای بیشترین رابطه، با جنس مخالف هستند به طوری که ۷۶ درصد افراد مجرد و ۲۴ درصد متاهل بودند.
۲-از لحاظ سنی، بیشترین رابطه جنسی با جنس مخالف، بین ۲۰- ۳۵ سال سن هستند.
۳-بیشترین افرادی که دارای دوست دختر هستند، دارای مدرک تحصیلی لیسانس و بالاتر هستند. به‌عبارت دیگر با افزایش مدرک تحصیلی، رابطه باجنس مخالف افزایش می‌یابد.
۴-افراد مجرد به لحاظ برقراری روابط عاشقانه و…. دست به ایجاد رابطه می‌زنند.
۵-بیش از ۸۴ درصد پسران با قاطعیت اظهار داشته‌اند که با اینگونه دختران هرگز ازدواج نخواهند کرد، زیرا به نجابت وپاکدامنی آنها به هیچ وجه اعتماد ندارند و معتقدند که اینگونه دختران که به آسانی با آنها دوست شده اند، می‌توانند با هر کس دیگری دوست شوند.
نتیجه کلی
با توجه به نتایج بررسی به عمل آمده، به جرات می‌توان گفت، رابطه دختر و پسر یا داشتن “دوست دختر”و “دوست پسر” قبل از دوران نامزدی، بدترین و شدید ترین صدمه و آسیب را بر زندگی و آینده دختران می‌گذارد. اگر چه پسران نیز از این آسیب بی بهره نیستند، بنابراین بهترین و مفیدترین رابطه دختر و پسر به طور قطع سپری کردن دوران نامزدی (با عقد شرعی) باآگاهی و موافقت خانواده طرفین است،زیرا بر اساس تحقیقی که نگارنده در طول ۳۷سال به طور مستمر درباره طلاق انجام داده و بارها در مجلات و مطبوعات مختلف به چاپ رسیده هرچه دوران نامزدی بیشتر باشد ( حدود یکسال ) ازدواج دختر و پسر موفق تر است چون ازدواج با آگاهی و درک متقابل از یکدیگر و با تصمیم عقلانی تری صورت می‌گیرد. ( دوران نامزدی بیش از یک سال مشکلاتی را به وجود می‌آورد. )
پیشنهاد
با توجه به نتایج بررسی، تنها می‌توان یک پیشنهاد مهم و اساسی، نخست به دختران عزیز و بعد هم به پسران داد و آن اینکه:
دختران ما باید ضمن پیروی از دستورات قرآن کریم (سوره نساء آیه ۲۵) و رعایت ارزش‌ها و هنجارهای گرانبهای سرزمین مقدس ایران که بر اثر تجربه در تاریخ نه هزار ساله حاصل شده و متابعت از راهنمایی‌های مادر و پدر که بهترین دوست، یاور و دلسوز آنها هستند، از ارتباطات نادرست و غیرمشروع با اینگونه پسران که در اکثر موارد قصد فریب آنها را دارند، به شدت پرهیز و دوری کنند، زیرا همانطور که بررسی‌ها نشان داد مطمئن باشند که اینگونه پسران هرگز حاضر به ازدواج با چنین دخترانی نیستند و تنها قصد فریب آنها را دارند. طبق بررسی، حدود ۸۴ درصد آنها با اطمینان اظهار داشته اند، چنانچه بخواهند ازدواج کنند، هرگز با ” دوست دختر ” خود ازدواج نخواهند کرد. چون از لحاظ نجابت و پاکدامنی و عفت و طهارت، به هیچ وجه به آنها اعتماد ندارند.
پسران نیز باید بدانند، علاوه بر آنکه صدمه روحی و روانی جبران ناپذیری بر دختران ساده دل و بی‌آلایش واردکنند و آنها را آزرده خاطر و بدبین می‌نمایند، خود نیز در زندگی و ازدواج با هر دختر دیگری به دلیل سوءظن و بدبینی به سبب تجربه‌ای که نسبت به دختران پیدا کرده اند، موفق و خوشبخت نخواهند شد و عاقبت کار زشت خود را خواهند دید.
در نتیجه بهترین پیشنهاد برا ی همسرگزینی و ازدواج، علاوه بر دخالت والدین که بهترین دوست ویاور آنها هستند، گذراندن دوران نامزدی رسمی و آشنایی باخصوصیات شخصیتی همدیگر و درک متقابل از هم است.
به این صورت که هرچه طول این دوران بیشتر باشد (البته تاحدودی) از میزان طلاق کاسته می‌شود و برعکس. به طوری‌که اگر دوران نامزدی:
– صفر باشد طلاق بسیار زیاد.
– صفرتا سه ماه طلاق کمتر می‌شود
– سه تا شش ماه طلاق کمتر می‌شود
– شش تا نه ماه طلاق کمتر می‌شود
– نه تا دوازده ماه طلاق بسیار بسیار کمتر می‌شود، زیرا دختر و پسر با شناخت نسبتا کاملی از رفتار، کردار، شخصیت و تناسب فرهنگی، اجتماعی وخانوادگی، از یکدیگر ازدواج می‌کنند و پیوند آنها عقلانی تر و منطقی تر است.
به منظور تایید همین نتیجه معلوم شده که ” طلاق در بین خویشاوندان بسیار کمتر و حدود ۴ درصد است” همچنین طلاق در بین معلمان زن بسیار کمتر و باز هم حدود ۴ درصد است. درحالیکه در بین زنان کارمند اداری حدود ۱۰ درصد و بین زنان خانه دار حدود ۵۸ درصد می‌باشد.
همچنین بررسی نشان می‌دهد، ازدواج‌هایی که بر اثر آشنایی‌های زودگذر و میهمانی‌ها صورت می‌گیرد بسیار ناپایدار و به سرعت به طلاق منجر می‌شود.