آیا آنتی‌اکسیدانها در کنترل پیری پوست نقش دارند؟

ویتامین E نوعی ویتامین محلول در چربی است و در روغن‌‌های گیاهی، جوانه گندم، آجیل، دانه‌‌ها، غلات سبوس‌دار، سبزیجات برگی شکل سبز.

بتاکاروتن، پیش‌ساز ویتامین A است که در بدن تبدیل به ویتامین A می‌‌شود. این ترکیب در سبزی‌‌ها و میوه‌‌های سبز، زرد و نارنجی یافت می‌‌شود. از جمله هویج، کدو حلوایی، کلم بروکلی، سیب زمینی شیرین، اسفناج، گوجه فرنگی، انواع کلم، طالبی، هلو و زردآلو.

سلنیوم: بهترین منابع غذایی آن شامل ماهی، گوشت قرمز، غلات، حبوبات، تخم مرغ، مرغ و سیر است. سبزیجاتی که در خاک‌‌های غنی از سلنیوم رشد می‌‌کنند نیز منابع خوبی برای سلنیوم هستند.

آنتی‌اکسیدان در میوه‌ها

طبق تحقیقات انجام شده توسط دانشگاه فلوریدا، بعضی از انواع آنتی اکسیدان‌ها در پوست میوه‌‌ها وجود دارد. شاید به همین دلیل است که مصرف میوه‌‌ها با پوست می‌‌توانند مفیدتر باشد از جمله این میوه‌‌ها سیب است که مواد فیتوشیمیایی موجود در سیب که اثرات ضد سرطان دارد، در پوست سیب درختی ۸۷ درصد بیشتر از مغز میوه است. خیار میوه‌ای است که دارای سیلیکا بوده و مصرف یک خیار با پوست میزان ۵ میلی‌گرم سیلیکا به بدن اضافه می‌‌کند. این ترکیب خاصیت کلاژن دارد.

البته لازم به ذکر است که نتایج تحقیقات جدید، آنتی‌اکسیدان‌ها نقشی در کند کردن روند پیری ندارند. براساس تحقیقات دانشگاه کالج لندن در تحقیقاتی که با دستکاری نماتد که از نظر ژنتیکی شباهت‌هایی با انسان دارد متوجه شدند رادیکال‌های آزاد تأثیر چندانی در فرسایش سلولی و تسریع روند پیری ندارند.

در واقع عامل اصلی پیری پوست تخریب ایجاد شده بوسیله رادیکال‌های آزاد نیست.

تغذیه سالم می‌‌تواند در کاهش خطر بسیاری از بیماری‌های ناشی از افزایش سن مانند سرطان، دیابت و پوکی استخوان موثر باشد ولی هیچ مدرکی که بیانگر نقش آنتی اکسیدان موجود در کرمها در پیشگیری از پیری باشد، موجود ندارد.