سلامت دیجیتال:

انواع ساختار خانواده

در طی ۵۰ سال اخیر ساختار خانواده به طور چشمگیری تغییر کرده است. انواع مختلفی از خانواده بوجود آمده است که پذیرش برخی از انواع آن برای برخی جوامع سخت است، اما تغییرات اجتماعی انسان را نمی توان نادیده گرفت.

• خانواده هسته ای: این نوع خانواده همان خانواده سنتی است که شامل پدر و مادر و فرزندان است. این نوع از خانواده مدت های طولانی است که عزت و جایگاه خود را به عنوان مکان مناسب برای رشد فرزندان همچنان حفظ کرده است. طبق آمارهای موجود ۷۰% فرزندان در این فرم از خانواده رشد می کنند.

• پدر یا مادر مجرد: این نوع از خانواده شامل یک پدر یا یک مادر است به همراه فرزند یا فرزندان. این ساختار خانواده از مهمترین انواع خانواده بوجود آمده در طی تغییرات ساختار اجتماعی است. ارتباط افراد این خانواده به گونه ای است که برای ادامه زندگی همه باید کار کنند تا مشکلات موجود رفع گردد. اگر چه ممکن است برخی از انواع والدین مجرد از سوی خانواده و یا دوستان خود حمایت شوند، اما آنها با مشکلات بیشتری در جهت نگهداری و پرورش فرزند خود مواجهند.

• خانواده های بزرگ: در این نوع تعداد بیشتری از افراد فامیل با هم در یک خانه زندگی می کنند. در این خانواده بسیاری از کارها مشارکتی است و بچه ها به کمک تمام اعضاء رشد پیدا می کنند. وجود چنین ساختاری شاید به دلیل مشکلات اقتصادی و عدم توانایی اداره زندگی توسط یک خانواده هسته ای باشد.

• زوجین بدون فرزند: بعضی از همسران هستند که یا نمی توانند بچه دار شوند یا اصلا نمی خواهند بچه ای داشته باشند. به این نوع ساختار خانواده های فراموش شونده نیز می گویند. این نوع خانواده ها زن و شوهر از بودن در کنار هم راضی و خوشبختند و فرزند را دلیل خوشبختی و یا ادامه نسل خود نمی دانند. آنها ارتباط خوبی با خواهرزاده ها و برادر زاده های خود دارند و روابط اجتماعی آنها نیز بسیار زیاد است.

• ناخانواده: یعنی والدین طلاق گرفته اند و یا یکی از والدین فوت کرده است وسبب شده یکی از آنها ازدواج مجدد داشته باشد. همسر جدید و فرزند قبلی. ساختار آن مانند خانواده هسته ای است اما مشکلات آنها معمولا بیشتر است.

• خانواده پدر بزرگ و مادر بزرگ: در این نوع ساختار به هر دلیلی ، از مرگ والدین گرفته تا مشغولیات کاری و مشکلات والدین ، فرزند توسط پدربزرگ و مادربزرگ پرورش می یابد و درکنار آنها بزرگ می شود و پدر و مادر در زندگی بچه ها وجود ندارد یا نقش آنها بسیار کم رنگ است. در این صورت گاها این افراد مسن مجبور می شوند دوباره کار کنند و البته شاید مشکلاتی را هم تجربه کنند.

نمی توان گفت که کدام یک از انواع ساختارها به قطع بهتر است اما با وجود رشد جامعه و تغییر تفکرات انسان ها ، چارچوب ها نیز تغییر کرده و ساختارهای خانوادگی نیز دستخوش تغییر می شود .