دو‌سوم سیگارهای دنیا در چین دود می‌شود
براساس نتایج مقاله‌ای که در نشریه لنست به چاپ رسیده، مردان چینی بیش از دو‌سوم سیگارهای دنیا را دود می‌کنند و در نهایت، یک‌سوم مردان جوان در چین به‌وسیله تنباکو می‌میرند. محققان بریتانیایی و چینی در این مطالعه متذکر شده‌اند دو‌سوم مردان جوان در چین سیگار می‌کشند که اغلب آنها قبل از ۲۰ سالگی این کار را آغاز کرده‌اند. باوجود اینکه تعداد قابل‌توجهی مصرف سیگار را ترک کرده‌اند، حدود نیمی از این سیگاری‌ها قربانی عادت خود می‌شوند. مورتالیتی کلی بزرگسالان در چین رو به کاهش است، اما به موازات رشد جمعیت بزرگسال و با توجه به نسبت مرگ مردان در اثر سیگار کشیدن، تعداد مرگ‌های سالانه در اثر سیگار کشیدن، از حدود ۱ میلیون در سال ۲۰۱۰ به ۲ میلیون در سال ۲۰۳۰ و ۳ میلیون در سال ۲۰۵۰ خواهد رسید. در حالی که در دهه‌های اخیر، سیگار کشیدن در کشورهای غربی رو به افول است، میان مردان جوان چینی محبوبیت فزاینده‌ای پیدا کرده و پیامدهای آن در حال ظهور هستند. در این تحقیق، محققان ۲ مطالعه بزرگ و در سطح ملی راه‌اندازی کرده بودند که با فاصله ۱۵ سال از هم انجام شده‌اند تا پیامدهای سیگار کشیدن را بر سلامت گروه بزرگی از مردم در چین ردیابی کنند. در مطالعه نخست، که در دهه ۱۹۹۰ انجام شد، ۲۵۰ هزار مرد وارد شدند و مطالعه دوم که در حال انجام است، ۵۰۰ هزار زن و مرد را دربرمی‌گیرد. نسبت مرگ‌ومیر مردها در سنین ۴۰ تا ۷۹ سال که به‌وسیله سیگار کشیدن رخ داده، ۲ برابر شده، یعنی از ۱۰ درصد در اوایل دهه ۱۹۹۰ به حدود ۲۰ درصد در حال حاضر. در شهرها، این نسبت ۲۵ درصد بوده و در حال افزایش هم هست. این نسبت در روستاها کمتر گزارش شده، اما پیش‌بینی می‌شود، حتی با شتاب بیشتری از مناطق شهری، افزایش پیدا کند زیرا تعداد بسیار کمی سیگار کشیدن را متوقف و بسیاری آن را شروع می‌کنند. میان زنان چینی، به‌طور معکوس، نرخ سیگار کشیدن به‌طور قابل‌توجهی کاهش پیدا کرده و میزان مرگ‌ومیر زودرس ناشی از سیگار پایین و در حال کم شدن هم است. از میان زنانی که در سال ۱۹۶۰ به دنیا آمده‌اند، کمتر از ۱ درصد مرگ‌ومیرها به دلیل سیگار کشیدن بوده است. با این اوصاف، افزایش اخیری که در تعداد سیگاری‌های زن جوان دیده می‌شود، شاید به دلیل تغییرات اجتماعی باشد که در نهایت این روند رو به کاهش را برعکس می‌کند. اگر بخواهیم نیمه پر لیوان را ببینیم، نسبت بزرگی از سیگاری‌ها مایلند آن را کنار بگذارند و این مطالعه نشان می‌دهد که در فاصله سال‌های ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۶، نسبت این افراد از ۳ درصد به ۹ درصد رسیده است.
هدف: حذف مالاریا تا سال ۲۰۴۰
براساس گزارشی که سازمان ملل و بنیاد ملیندا و بیل گیتس منتشر کرده‌اند، با تلاش‌هایی که تاکنون برای حذف بیماری مالاریا انجام گرفته، به‌رغم نبود یک واکسن موثر و مشکلاتی که مقاومت دارویی ایجاد کرده‌اند، مالاریا می‌تواند تا سال ۲۰۴۰ محو شود.
بیل گیتس و ری چمبرز، فرستاده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد در امور مالاریا اعلام کرده‌اند، رهایی یافتن از این بیماری انگلی می‌تواند در نهایت جان ۱۱ میلیون نفر را نجات دهد و ۲ تریلیون دلار برای اقتصاد جهان منفعت داشته باشد. این بیانیه، توضیح می‌دهد حذف بیماری، تنها راه‌حل پایدار است. بنگاه خیریه گیتس یکی از بزرگ‌ترین مراکز اجرای برنامه‌های کنترل مالاریا در دنیاست. در این گزارش آمده ۲ برابر شدن منابع مالی برای نبرد علیه مالاریا و یافتن راه‌های جدید برای کنترل پشه‌هایی که این بیماری را گسترش می‌دهند، الزامی است.
متاسفانه تلاش‌های قبلی برای رهایی از مالاریا با شکست مواجه شده‌اند و هدف سازمان بهداشت جهانی و همکاران آن، این بوده که تا سال ۲۰۱۵، تعداد موارد ابتلا را نزدیک به صفر برسانند. سالانه حدود ۵۰۰ هزار کودک، در اثر مالاریا فوت می‌کنند و مشخص نیست تعداد موارد ابتلا به این بیماری در کشورهای فقیر بیشتر شده یا کمتر.
با وجود توصیه‌های قانونی برای تصویب نخستین واکسن مالاریا در دنیا، تزریق آن فقط از حدود یک‌سوم کودکان محافظت می‌کند. مقاومت به بسیاری از داروهای مالاریا وجود دارد و بیش از یک‌سوم افراد در معرض خطر، پشه‌بند ندارند. از سوی دیگر، مقامات همچنان در تلاش برای حذف کرم پیوک و پولیو هستند. آبله، تنها بیماری‌ای است که در دنیا ریشه‌کن شده است.
داشتن افکار بلندپروازانه در امر بهداشت جهانی خوب است، اما نباید سیستم‌های سلامت را در این راه قربانی کرد. کمپین‌های بزرگ و پرزرق و برق، اغلب ضرورت واقعی تامین مالی روزمره سیستم‌های سلامت را نادیده می‌گیرند.
یک متخصص سلامت عمومی از دانشگاه کوئین مری لندن، در مورد رسیدن به هدف حذف مالاریا تا سال ۲۰۴۰ با شک صحبت کرده و در این زمینه به اهداف از دست رفته قبلی فلج اطفال اشاره می‌کند. سازمان جهانی بهداشت امیدوار بود تا سال ۲۰۰۰، جهانی عاری از فلج اطفال داشته باشد. وی می‌گوید: «به نظر می‌رسد تاریخ‌هایی که اخیرا اعلام می‌شوند، به‌طور فزاینده‌ای در صدر تمامی تاریخ‌هایی می‌ایستند که قبلا شنیده بودیم.»
