
کاخ ورسای فرانسه ،بزرگترین کاخهای سلطنتی جهان
عمارت شاه
لویی لووا به منظور اقامت شاه و ملکه آپارتمانی را طراحی کرد که «شتو نف» (در فرانسه به معنی کاخ نو) نامیده میشد. علاوه بر این دو آپارتمان قسمتهای خصوصی و خوابگاههای دیگری هم در این کاخ برای شاه و ملکه فراهم شد.
وی برای طراحی این بخش از اصول معماری ایتالیایی رایج در قرن ۱۶ و ۱۷ استفاده کرد. او نقشهای کشید که از هفت تالار تشکیل شده بود. این ۷ سالن از منظومه خورشیدی و ایزدهای رومی الهام گرفته شده بودند. همه تالارها دور تا دور سالن مرکزی به نام تالار آپولون که خوابگاه لویی چهاردهم بود قرار داشتند.به این نوع طراحی، طراحی «خورشیدمرکزی» میگویند. این سالنها به نامهای زیر نامیده میشدند:
تالار دیان (برگرفته از ایزد شکار روم و سیاره ماه(
تالار مارس (برگرفته از ایزد جنگ روم و سیاره مریخ(
تالار مرکوری (برگرفته از ایزد بازرگانی و هنرهای آزاد رومی و سیاره تیر(
تالار آپولون (برگرفته از ایزد هنرهای زیبا رومی و خورشید(
تالار ژوپیتر (برگرفته از ایزد حقوق و قانون رومی و سیاره مشتری(
تالار ساترن (برگرفته از ایزد کشاورزی رومی و سیاره کیوان)
تالار ونوس (برگرفته از ایزد عشق رومی و سیاره ناهید)
این تالارها به وسیله شارل لبران بر اساس طراحی ایتالیایی مزین شد. (وی دوست و همکار پیترو دو کورتونا معمار ایتالیایی و طراح کاخ پیتی در فلورانس بود.) برای طراحی سقف تالارها از نقاشیهای زیبایی استفاده شد. به نظر آندره فلبین طرحهایی انتخاب شد که به اعمال قهرمانانه لویی چهاردهم همخوانی داشته باشد. در این نقاشیها از شخصیتهایی همچون آگوست، اسکندر و کوروش بهره گرفته شد.
مثلاً در تالار آپولون طرحی از آگوست بود که در آن وی در حال ساخت دروازه مزنوس بود این نقاشی اشاره به ساخت دروازه لاروش به دستور لویی چهاردهم داشت یا در تالار مرکور تصویری از اسکندر در حال ساخت کتابخانه عظیم اسکندریه نقش بسته بود که اشاره به ساخت کتابخانه سلطنتی توسط لویی چهاردهم داشت. تالارها به وسیله مبلمان نقره آراسته شدند ولی این مبلمان طی جنگ آگزبورگ در سال ۱۶۸۹ به دستور لویی چهاردهم برای تامین بخشی از هزینه جنگ ذوب و به سکه تبدیل شدند.