این نظریه وجود دارد که وقتی خاطرات فعال شده‌اند، می‌توان آن‌ها را تقویت یا تضعیف کرد و برای نمونه، بعضی از ترس‌ها را از بین برد.
محققان دانشگاه آمستردام بر اساس این نظریه، 45 داوطلب با ترس از عنکبوت را تحت آزمایش قرار دادند. بعد از اینکه آن‌ها مدت کوتاهی در مقابل رتیل قرار می‌گرفتند، به طور تصادفی دارونما یا پروپرانولول (نوعی دارو از دسته بتابلاکرها که برای درمان فشار خون بالا یا مشکلات قلبی استفاده می‌شود) می‌گرفتند. آن‌هایی که پروپرانولول خورده بودند، به طرز چشمگیری ترس و دور شدنشان از عنکبوت‌ها کاهش می‌یافت و این اثر تا یک سال نیز طول می‌کشید.
دکتر مرل کیندت گفت: «این جا برای اولین بار نشان دادیم که یک دارو از دسته پادزدوده کننده‌ها (داروهای ایجاد کننده فراموشی) در کنار فعال شدن خاطره می‌تواند در آدم‌هایی که از عنکبوت می‌ترسند، رفتار اجتنابی را به رفتار نزدیک شونده تبدیل کند.»
محققان می گویند، در این زمینه به آزمایشات بیش‌تری با حضور داوطلبان زیاد و به خصوص در بین بیمارانی با ترس‌های شدیدتر نیاز است.