دیدنیها و خوردنیهای «باکو»
باکو پایتخت کشور جمهوری آذربایجان بزرگترین شهر و بندر این کشور است و بر کرانه غربی دریای خزر و در شبه جزیره آب شوران قرار دارد. بر مبنای اسناد تاریخی، باکو یکی از کهن ترین شهرهای شرقی است. این منطقه همچنین یکی از مناطق نفت خیز جهان است. مجله نامدار فوربس، باکو را کثیف ترین شهر جهان نامیده است؛ شهرتی که وامدار آلودگی شدید و خطرناک هوای ناشی از استخراج نفت و حمل و نقل است.
با این حال این شهر برای گردشگران به مراتب دلچسب تر از لندن کثیف است. به باور بسیاری، باکو از نام کهن پارسی بادکوبه می آید که اطلاق به جایی دارد که شدت باد در آن زیاد است. زمستان های باکو نیز به کوبندگی توفان ها و بادهای خشن معروف است. دیگران باکو را آمده از بغ کوه (کوه خدا) می دانند.
باکو از سه منطقه اصلی تشکیل شده: ایچری شهر (باستانی)، بخشی که در دوران سوسیالیستی بنا شده و اکنون در حال نوسازی است، دیگری بخش جدید و نوساز شهر است.
دیدنی های باکو
باکو شهری غریب، پریشان و صنعتی است اما همچنان شهری جذاب برای گردش است. می توانید پیاده به اکتشافات خود بپردازید، گرچه نقشه ها چندان هم قابل اعتماد نیستند اما صادقانه نیاز چندانی هم به آنها نخواهید داشت.
فضای دلنشین میدان فواره، قطار کافه ها و چایخانه ها، خیابان های انباشته از مراکز خرید، چشم اندازهای بادگیر از خزر، تفرجگاه های ساحلی با درختان سرو و زیتون، کانال های آبی بتونی که یادآور ونیز هستند و … همه فضایی دلکش را برای چنین شهری پدید می آورند.
اگر می خواهید خود را گم کنید، شهر باستانی را پیشنهاد می کنیم. باکوی کهن با حصارهای قرون وسطایی خود، میزبان کاخ شیروان شاه و چندین موزه و مسجد با مناره های دیدنی است. اگر راه خود را از سوی کاخ به سمت دریا کج کنید، در مسیر به ملاقات برج غول پیکر دختر می رسید. برای رسیدن به بالای برج دختر باید پله های مارپیچ را طی کنید تا از بالای آن نمای 360 درجه از شهر را ببینید. این قلعه که به زبان ترکی «قیز قله سی» گفته می شود، 29.5 متر طول، 16 متر عرض و 6 طبقه دارد. جالب است که در گذشته این قلعه نیایشگاه آناهیتا و زرتشتی ها بوده است. این برج جزو میراث جهانی یونسکو است.
قیز قله سی
قوباستان
قوباستان کوه آتشفشانی عجیبی است که می توان انواع حجاری های روی سنگ عصر سنگ و برنز را روی آنها مشاهده کرد. این کوه نیز از دیگر جاذبه های شهر باکو است. پرسه های بی هدف شامگاهی در خیابان های باکو بسیار دوست داشتنی است. ذخایر نفتی باکو در اواخر قرن نوزدهم میلادی پای سرمایه داران و روچیلدها را برای افزایش دارایی به این شهر باز کرد و به دنبال آن مقاطعه کاران شهر را خیابان به خیابان گسترش دادند.
آپارتمان های نقلی دوران سوسیالیسم که بسیاری تاکنون مخروبه و غبارآلود هستند با هیبت ترسناک و بالکن هایی پیش آمده سوی خیابان همچنان نمایی برازنده را به خیابان عرضه می کنند.
تالار اپرا جولانگاه خنیاگران و نقش آفرینان بسیاری بوده و هست. شارل دوگل در 1944 پیش از دیدار با لنین برای نمایشی در این تالار توقف کرد. موزه فخیم لنین اکنون به موزه فرش بدل شده و خانه فرش ها و بافته های زیبای بسیاری است. موزه دولتی هنر روبروی تالار فیلارمونیک نیز از همان خانه های سرمایه داران نفتی است که امروز آثار هنرمندان آذری و غربی را نگهداری می کند.
تالار اپرا
کمی دورتر، در شبه جزیره آبشوان، دیدنی های بسیاری چون آتشکده آتشگاه و کوه یانار داغ که بیش از هزار سال همچنان مشتعل است وجود دارند و می توانید با تاکسی یا وسایل حمل و نقل عمومی به آنها دسترسی یابید. در مسیر نیز شاهد زمین های بایر نمکی یا حوضچه های طبیعی نفت که به سطح زمین تراوش کرده اند خواهید بود. سواحل شیخووو و هزار و یک شب نیز از جمله سواحل دیدنی دریای خزر هستند.
کوه یانار داغ
هتل ها و میهمانخانه های باکو
رشد و توسعه هتل ها در باکو آهنگی کند دارد. برخی از آنها به سر و شکل خود جانی تازه داده اند و برخی دیگر کاربرهای دیگری یافته اند. کیفیت هتل ها تنوع بسیار دارد، بد تا عالی رقابت میان هتل ها مراحل بدوی خود را می گذراند و قیمت ها تقریبا بالا هستند چرا که بسیاری از میهمانان را تجار و صاحبان صنایع نفتی شکل می دهند تا گردشگران.
بسیاری از هتل ها در دستان دولت هستند که همچنان با آیین سوسیالیستی پیشین خود گردانده می شوند و البته با کمی ادویه مافیای محلی، هرگونه انتقادی بر خدمات آنها غیر ضروری است. در بسیاری از هتل ها اقدامات امنیتی واضح و بعضا فضولانه است. در آذربایجان واژه حریم شخصی در معنی اندکی غریب است. هتل های کوچک و متوسط اگر مستقیم اقدام به رزرو کنید، اغلب نرخ های معقولی را پیشنهاد می دهند.
باکو از فقدان هتل های مناسب با بهای متوسط و هتل های طراحی شده برای گردشگران رنج می برد. به جبران آن حیطه وسیعی از آپارتمان های مبله برای اجاره کوتاه مدت مهیا هستند. با مراجعه به آژانس های مسافرتی محلی می توانید این گونه آپارتمان ها را بیابید. اجاره یک آپارتمان مناسب در مرکز شهر چیزی حدود 30 دلار برای هر شب هزینه می برد.
آیین زرتشتی
در آتشگاه سوراخانی می توانید از نزدیک شاهد آیین زرتشتی باشید. این معبد توسط زرتشتیان ایرانی که در قرن 18 میلادی در باکو زندگی می کردند ساخته شده است و هنوز هم هر از گاهی رقص های مذهبی در آن انجام می شود. این آتشگاه تشکیل شده از یک حیاط است که با خانه های روحانیون زرتشتی محاصره شده است. این معبد در سال 1975 به موزه تبدیل شد و در سال 1998 میلادی در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد.
بهترین زمان سفر
بهترین زمان سال برای سفر به باکو بین ماه های فروردین تا دی ماه است؛ زمانی که هوا بهترین چهره خود را به نمایش گذاشت. نوروز در آذربایجان نیز به عنوان یک عید ملی گرامی داشته می شود و جشن های بسیار باشکوهی در شهر برگزار می شود. ایرانیان بسیاری این فرصت را مغتنم شمرده، تعطیلات نوروزی خود را در این شهر سپری می کنند.
رستوران های باکو
برای آذری ها، غذا بخش مهمی از فرهنگ را می سازد و ریشه در تاریخ، سنت و ارزش های ملی دارد. باروری زمین و منابع غنی آبزیان دریای خزر تنوع غذایی غنی را پدید آورده است.
آذربایجانی ها بیش از 30 نوع آش، شامل آنهایی که با ماست تهیه می شوند، انواع کباب و ششلیک، کوفته و پلو دارند. طرز طبخ و طعم این غذاها با آنچه اقوام آذری ساکن در ایران تدارک می بینند اندکی تفاوت دارد. تنها تسلط چندین ساله حکومت کمونیستی شوروی تاثیراتی بر مواد اولیه غذایی گذاشته است. به عنوان مثال امروزه کمتر از برنج و بیشتر از سیب زمینی در تدارک غذا بهره گرفته می شود.
انواع میوه خشک شده نیز در طبخ غذا مورد استفاده هستند. آذری ها همچنین در بهره گیری و وفور انواع سبزیجات در غذاهایشان مشهورند و جدای آن بشقاب سبزیجات تازه عموما به همراه غذا سرو می شود. غذای مردم این کشور تلفیقی از غذاهای ترکی و مواد آسیایی است. در چایخانه های این کشور مردها دور هم جمع می شوند و علاوه بر نوشیدن چای سیاه، تخته نرد بازی می کنند.
از مشهورترین غذاهای آذربایجان باید به لایولیا کباب اشاره کرد که از ترکیب (گوشت چرخ کرده طعم دار شده با ادویه در سیخ همچون کباب کوبیده) پخته می شود. چای نوشیدنی اصلی مردم آذربایجان است. آن را پیش از صرف غذا می نوشند و همچنین برای خوشامدگویی به میهمانان مهیا می شود.
مجموعه گسترده ای از رستوران های خوب در باکو وجود دارد. جدای از بهای مناسب، برای انواع ذائقه ها غذا یافت می شود. غذاهای آذری، فرنگی، ایرانی، آسیایی و غذاهای سریع را به راحتی می توانید بیابید.
چایخانه های فراوانی نیز در شهر پراکنده اند. برای لمس فرهنگ محلی سری به آنها بزنید و از چای به همراه شیرینی لذت ببرید. چالش مسابقه بر سر نرد یا دومینو نیز بخشی دیگر از تفریحات چایخانه ای است.
راهنمای سفر به جمهوری آذربایجان
برای سفر به آذربایجان راه های مختلفی وجود دارد. 1- زمینی (از طریق آژانس های مسافرتی معتبر) 2- ماشین شخصی (گواهینامه بین المللی و کاپتاژ وسیله نقلیه لازم می باشد.) 3- هوایی (با هواپیمایی ایران ایر و آزال آذربایجان) 4- دریایی (از طریق بندر انزلی و نوشهر)
فرودگاه بین المللی «حیدر علی»
گراند هتل اروپا
این هتل درجه یک با موقعیت عالی خود در شهر باکو تنها چند دقیقه با مراکز تجاری و دولتی کشور آذربایجان فاصله دارد. رستوران خاویار طلایی هتل با سرور انواع غذاهای ملی و بین المللی در خدمت مسافرین است. سالن بدنسازی، حمام بخار و سونا محیطی برای استراحت و آرامش برای میهمان هتل فراهم می آورد.
هتل کنسول
هتل کنسول در قسمت شمالی مرکز شهر با دسترسی آسان به مراکز تجاری و تفریحی قرار گرفته است. این هتل در شش طبقه است و کارکنان هتل مسلط به دو زبان هستند. هتل 22 کیلومتر با فرودگاه فاصله دارد.
هتل اکسل سیور
هتل اکسل سیور ی هتل مجلل 5 ستاره در قلب باکو است. این هتل در نزدیکی مراکز تجاری، رستوران ها، مراکز خرید و تفریحی باکو قرار دارد. مرکز سلامت آدوارا در هتل یکی از مجهزترین و مجلل ترین مراکز سلامت شهر باکو است. این مرکز دارای یک سالن ورزش مدرن و مجهز، زمین اسکواش و تنیس، استخر سرپوشیده و روباز، سونا و اتاق های بخار است. فرودگاه بین المللی آذربایجان 25 دقیقه با ماشین تا هتل فاصله دارد.
کروان هتل
هتل کروان در قلب شهر باکو و نزدیکی دریای خزر، پارک پارک استی ورگاد و سفارت آمریکا قرار دارد. هتل دارای لابی مجلل، مرکز تجارت، اتاق جلسات|، مرکز سلامت، استخر سرپوشیده، سونا، سالن ورزش و سه رستوران است. رستوران های هتل با سرو غذاهای محلی و بین المللی پذیرای مسافران هستند. هتل در 300 متری ایستگاه قطار و 200 متری ایستگاه مترو جعفر جبارلی قرار دارد.