آروماتراپی چیست؟
آروماتراپی استفاده از روغن‌های عصاره‌ای گیاهان برای حمایت و تعادل ذهن، بدن و روح و روان است. آروماتراپی عمدتاً توسط بیمار مبتلا به سرطان به عنوان نوعی از مراقبت‌های حمایتی که ممکن است کیفیت زندگی را بهبود بخشد و دلهره و اضطراب را کاهش دهد استفاده می‌شود. آروماتراپی می‌تواند با درمان‌های دیگر مکمل مانند طب سوزنی و ماساژ درمانی و نیز درمان‌های استاندارد ترکیب شود.
روغن‌های عصاره‌ای (روغن‌های فرار نیز شناخته می‌شود) مواد اولیه آروماتراپی هستند. آنها از اسانس معطر یافت شده در گیاهان ساخته شده‌اند. این اسانس در سلول‌های گیاهان ویژه‌ای ساخته شده است که اغلب در زیر سطح برگ، پوست درخت، پوست میوه با استفاده از انرژی خورشید و عناصر هوا، خاک و آب موجود است. اگر مواد گیاهی شکسته شود، اسانس و عطر منحصربه‌فرد خود را منتشر می‌کند.
هنگامی‌که اسانس از گیاهان به روش‌های طبیعی استخراج شد، آن را به روغن‌های عصاره‌ای تبدیل می‌کنند. ممکن است آنها را با بخار یا آب مقطر و یا فشار مکانیکی به‌دست آورند. روغن‌هایی که با فرآیندهای شیمیایی ساخته شده است دیگر روغن‌های عصاره‌ای اصل محسوب نمی‌شوند.
بسیاری از اسانس‌ها در آروماتراپی مورد استفاده هستند، از جمله بابونه رومی، گل شمعدانی، اسطو خودوس عادی، درخت چای، لیمو، چوب سدر و ترنج. هر نوع اسانس دارای ساختار شیمیایی متفاوت است که روی چگونگی رایحه آن، چگونگی به‌دست آمدن آن و چگونگی استفاده آن توسط بدن تأثير می‌گذارد. حتی انواع گونه گیاهان در همان ساختارهای شیمیایی با یکدیگر متفاوت هستند زیرا در روش‌ها یا مکان‌های متفاوت رشد یا برداشت شده‌اند.
روغن‌ها عصاره‌ای بسیار تغليظ شده‌اند. برای مثال، در حدود ۱۰۰ کیلوگرم گل اسطو خودوس عادی حدود نیم‌کیلوگرم اسانس می‌دهد. اسانس بسیار فرار است و وقتی در تماس با هوا قرار می‌گیرد به سرعت تبخیر می‌شود.
تاریخ کشف و استفاده از آروماتراپی به‌عنوان یک درمان مکمل و جایگزین برای سرطان چیست؟
گیاهان معطر در شیوه‌های شفا هزاران سال در سراسر بسیاری از فرهنگ‌ها، از جمله چین باستان، هند و مصر مورد استفاده قرار گرفته‌اند. راه‌هایی برای استخراج اسانس از گیاهان اولین بار در قرون وسطی کشف شد. سابقه آروماتراپی مدرن در اوایل قرن بیستم آغاز شد، هنگامی‌که شیمی دان فرانسوی رنه گتفوس اصطلاح «آروماتراپی» را ابداع كرد و مطالعه اثر اسانس در بسیاری از انواع بیماری را آغار کرد. در دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰، آروماتراپی در کشورهای غربی به‌عنوان موضوعی جذاب در پزشکی مکمل و جایگزین دوباره پیدا شد و شروع به رشد کرد.
تئوری پشت این ادعا که آروماتراپی در درمان سرطان مفید است چیست؟
آروماتراپی به‌طور کلی به‌عنوان درمانی برای سرطان پیشنهاد نمی‌شود، بلکه به‌عنوان یک شکل از مراقبت‌های حمایتی برای مهار علائم سرطان و یا عوارض جانبی درمان سرطان است. تئوری‌های مختلفی درباره چگونگی نحوه کار آروماتراپی و روغن‌های عصاره‌ای وجود دارد. یک نظریه این است که گیرنده بویایی در بینی ممکن است به رایحه اسانس با ارسال پیام‌های شیمیایی در طول مسیر عصب به سیستم لیمبیک مغز، که بر احساسات و حالت‌ها تأثير می‌گذارد، پاسخ دهد. مطالعات تصویربرداری در انسان در نشان دادن اثر بوها در سیستم لیمبیک و مسیرهای عاطفی کمک کردند. یکی دیگر از نظریه‌ها می‌گوید به‌دلیل اینکه اسانس از گیاهان کاملاً معطر استخراج شده است، نیروی زندگی یا انرژی و زنده دلی دارد که می‌تواند روی بدن تأثيرات منحصر به فردی بگذارد.
آروماتراپی چگونه استعمال می‌شود؟
آروماتراپی اغلب با یکی از دو روش زیر استفاده شده است:
- تنفس (جذب در بدن توسط تنفس). این می‌تواند با استفاده از یک منتشر کننده یا قرار دادن قطره‌ای از اسانس در نزدیکی بیمار انجام شود.
- درمان موضعی (روی سطح بدن استعمال مي‌شود)، معمولاً در فرم رقیق. این کار با ماساژ اسانس رقیق در روغن حامل یا با استفاده از روغن‌های عصاره‌ای در آب حمام، لوسیون یا سس انجام مي‌شود
آروماتراپی به‌ندرت توسط دهان استفاده شده است.
برخی از روغن‌های عصاره‌ای که معمولاً برای درمان شرایط خاص انتخاب شده وجود دارند. با اینکه، انواع روغن‌هاي مورد استفاده و راه‌های ترکیب آنها ممکن است بسته به تجربه و آموزش درمانگر آروماتراپی متفاوت باشد. این نبود روش استاندارد، به پژوهش‌های متناقض روی اثر آروماتراپی منجر شده است.
آیا هیچ مطالعه پیش بالینی (آزمایشگاه یا حیوانی) با استفاده از آروماتراپی انجام شده است؟
مطالعات بسیاری روی روغن‌های عصاره‌ای در یافته‌اند هنگامی‌که روی پوست استفاده می‌شوند دارای اثرات ضد باکتری هستند. علاوه براین، مطالعات انجام شده در موش نشان داده‌اند که اسانس‌های مختلف می‌توانند نیروزا یا آرامش‌دهنده باشند. وقتی که موش‌ها تحت شرایط پر اضطراب در معرض اسانس‌های خاصی بودند، رفتار آنها و پاسخ‌های ایمنی بهبود یافت.
یک مطالعه نشان داد که پس از استنشاق اسانس، نشانه‌های ترکیبات عطر در جریان خون پدیدار شد، که نشان می داد آروماتراپی به‌طور مستقیم مانند دارو بدن را تحت‌تأثير قرار می‌دهد، نه به‌طور غیرمستقیم از طریق سیستم عصبی مرکزی.
آیا هیچ آزمايش بالینی (مطالعات تحقیقاتی روي انسان‌ها) روی آروماتراپی انجام شده است؟
در آزمايش‌های بالینی آروماتراپی، عمدتاً استفاده از آن در درمان دلهره، اضطراب و سایر شرایط مرتبط با سلامت را در افرادي كه به‌طور جدی بیمار بودند مورد مطالعه قرار داده‌اند. نتايج تعدادي از آزمايش‌های بالینی آروماتراپی در بیماران مبتلا به سرطان منتشر شده است.
چند مطالعه نشان داده است که آروماتراپی ممکن است کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان را بهبود بخشد. برخی از بیماران دریافت‌کننده آروماتراپی گزارش کرده‌اند که در نشانه‌هایی از قبیل حالت تهوع یا درد و فشار خون، نبض و آهنگ تنفس پایین بهبود داشته‌اند.
مطالعات ماساژ همراه یا بدون آروماتراپی در بیماران مبتلا به سرطان نشان داد که اضطراب کم‌تر و خواب آرام‌تر داشته‌اند، با این‌حال، شواهد درباره اینکه آیا آروماتراپی منافع ماساژ را می‌افزاید در هم آمیخته است.
مطالعه کوچکی روی روغن درخت چای به‌عنوان یک درمان موضعی برای پاک کردن باکتری MRSA مقاوم در برابر آنتی‌بیوتیک از پوست بیماران بیمارستان دریافت که این درمان به اندازه درمان استاندارد مؤثر است.
آیا هیچ‌گونه عارضه جانبی یا خطری از آروماتراپی گزارش شده است؟
آزمایش ایمنی در اسانس نشان می‌دهد وقتی طبق دستور استفاده می‌شود عوارض جانبی بد و خطرات بسیار کمي دارد. برخی از روغن‌های عصاره‌ای به‌عنوان مواد تشکیل‌دهنده در مواد غذایی تأييد شده است و به‌عنوان محافظ (معمولاً به‌عنوان امن) طبقه‌بندی و توسط مديريت نظارت بر امور دارويي و غذايي آمریکا، در مقدار معيني تأييد شده است. خوردن مقادير زیادی از روغن‌های عصاره‌ای توصیه نمی‌شود.
واکنش‌های آلرژیک و تحریک پوست ممکن است در درمانگران آروماتراپی یا در بیماران، به‌ویژه هنگامی‌که روغن‌های عصاره‌ای برای مدت طولانی در تماس با پوست هستند رخ دهد. حساسیت به نور خورشید ممکن است زمانی‌که روغن مرکبات یا سایر روغن‌ها قبل از قرار گرفتن در معرض آفتاب روی پوست استفاده شوند، افزایش یابد.
مشخص شده است که روغن اسطو خودوس عادی و چای برخی اثرات هورمون مانند دارند. آنها اثرات مشابه استروژن (هورمون جنسی زنانه) و همچنین جلوگیری یا کاهش اثر آندروژن (هورمون‌های جنسی مردانه) را دارند. استعمال اسطو خودوس عادی و روغن چای روی پوست، در طی یک دوره زمانی طولانی در پسرانی که هنوز به سن بلوغ نرسیده‌اند به بزرگ شدن پستان منجر شده است. معلوم نیست استفاده از روغن اسطو خودوس عادی و چای برای زنان که در معرض خطر سرطان پستان هستند ايمن باشد زیرا این سرطان‌پذیرنده استروژن است.
